ἐπίμοιρος

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐπίμοιρος	Medium diacritics: ἐπίμοιρος	Low diacritics: επίμοιρος	Capitals: ΕΠΙΜΟΙΡΟΣ
Transliteration A: epímoiros	Transliteration B: epimoiros	Transliteration C: epimoiros	Beta Code: e)pi/moiros

English (LSJ)

ον,

A partaking in, c. gen., στεφάνων B.1.48, cf. Euryph. ap. Stob.4.39.27.

[Seite 964] theilhaftig, fähig, τινός, Stob. flor. 103, 27 aus Eurypham.

ἐπίμοιρος: -ον, μετέχων τινός, μετὰ γεν., εὐδαιμοσύνας ἐπίμοιρος (βίος) Εὐρυφάν. παρὰ Στοβ. 555. 42, Βακχυλ. 1. 158, Πρόκλ. 6. 26., 7. 25.

ἐπίμοιρος, -ον (Α)
κοινωνός, μέτοχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μοιρος (< μοίρα < μείρομαι «διαιρώ, συμμετέχω»), τ. που απαντά μόνον εν συνθέσει (πρβλ. δί-μοιρος, μεμψί-μοιρος)].