εὔπνοος

English (LSJ)

ον, contr. εὔ-πνους, ουν, Ep. ἐΰπνοος, (πνέω)

   A breathing well or freely, Hp.Prog.15, Epid.4.26 (Comp.), Max.Tyr. 30.6 (v.l. ἄϋπνος).    2 causal, making one breathe freely, relieving oppression of the breath, λουτρόν Hp.Acut.66.    3 sweet-smelling, λείρια Mosch.2.32; ῥόδον IG14.2040.3.    II affording a free passage to the air, μυκτῆρες X.Eq.1.10 (Comp.); ὁ [περὶ τὴν κεφαλὴν] τόπος εὔ. Arist.PA653b2, cf. 673b23 (Sup.); κάλαμοι Longus 2.35; νεφέλαι εὔ. αὔραις Orph.H.21.6.    2 open to the winds, airy, οἰκία εὔπνους μὲν τοῦ θέρους, εὐήλιος δὲ τοῦ χειμῶνος Arist.Oec.1345a31; τόποι Id.Pr.869a34 (Comp.); δένδρα Thphr.CP1.15.4; τὸ εὔ. τοῦ τόπου Pl.Phdr.230c.    III good to breathe, fresh and pure, of the air, Thphr.CP1.13.8, Str.3.2.13: Comp. εὐπνοώτερος X.l.c., Hp. Epid.4.26; also εὐπνούστερος ib.7.39, Arist.Pr.960b22, Gal.5.911: Sup. -ούστατος Arist.PA673b23.

German (Pape)

[Seite 1089] zsgzgn εὔπνους, ep. ἐΰπνοος (über εἴπνοες s. Lob. paralip. 1741, 1) gut, leicht athmend, μυκτῆρες εὐπνοώτεροι Xen. re equ. 1, 10. – 2) gut, leicht ausdünstend, Hippocr.; Arist. Probl. 2, 6 u. öfter; dah. λείρια, νάρκισσος, wohlduftend, Mosch. 2, 32. 65; ῥόδον Ep. ad. 711 (App. 287). – 3) gut zum Einathmen, ἀήρ Theophr.; Plut. Alez. 17 u. a. Sp. – 41 χωρίον, gut durchweht, lustig, Arist.; τὸ εὔπνουν τοῦ τόπ ου Plat. Phaedr. 230 c; νεφέλαι εὔπνοοι αὔραις Orph. H. 21, 6; gut wehend, πνοιαί h. 37, 27; δένδρα, dem Eindringen der Luft ausgesetzt, Theophr.; κάλαμοι, gut, leicht zu blasen, Lengin. 2, 35. Bei Hippocr. auch λουτρόν, die Ausdünstung befördernd. Compar. εὐπνοώτερος, Xen. a. a. O., gew. εὐπνούστερος, Arist. part. an. 3, 12 u. A.