ὀδοντωτός

English (LSJ)

ή, όν,

   A with large teeth, of a saw, Gal.18(2).331 ; ξύστρα ὀ. comb, Luc.Lex.5 ; cogged, of a wheel, Hero Spir.2.36, al.

German (Pape)

[Seite 293] gezähnt, ξύστρα, Luc. Lex. 5.

Greek (Liddell-Scott)

ὀδοντωτός: -ή, -όν, ἔχων ὀδόντας, ξύστρα ὀ. Λουκ. Λεξιφ. 5

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
dentelé.
Étymologie: ὀδούς.