μονόκωπος

English (LSJ)

ον,

   A with one oar: poet., with one ship, E.Hel.1128 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 203] allein rudernd, ἀνήρ, Eur. Hel. 1139.

Greek (Liddell-Scott)

μονόκωπος: -ον, ὁ ἔχων μίαν μόνον κώπην· ποιητ., ὁ ἔχων ἓν μόνον πλοῖον, Εὐρ. Ἑλ. 1128.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui rame seul ; qui n’a qu’une rame.
Étymologie: μόνος, κώπη.