ἁρμάτειος

From LSJ
Revision as of 19:45, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_1)

ἀψευδεῖ δὲ πρὸς ἄκμονι χάλκευε γλῶσσαν → he forged the tongue on the anvil of no lies

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἁρμᾰτειος Medium diacritics: ἁρμάτειος Low diacritics: αρμάτειος Capitals: ΑΡΜΑΤΕΙΟΣ
Transliteration A: harmáteios Transliteration B: harmateios Transliteration C: armateios Beta Code: a(rma/teios

English (LSJ)

ον,

   A of or belonging to a chariot, σύριγγες E.IA230; δίφρος X.Cyr.6.4.9, Ant.Lib.11.3 (ἁρμάτιον codd.); ἁρμάτινον, Apoll.Lex. s.v. δίφρον, is prob. corrupt; τροχός Placit.2.20.1; νόυος ἁ. name of a melody for the flute, Plu.2.335a, 1133e; ἁ. μέλος, stage-direction in E.Or.[1384].

German (Pape)

[Seite 355] eigtl. den Wagen betreffend, σύριγγες Eur. I. A. 230; νόμος, Wagenkampflied od. Wagenwettlausgesang, zum kriegerischen Muth begeisternd, Plut. Alex. fort. II, 2; aber ἁρμ. μέλος Eur. Or. 1385 ist ein Klaggesang, vielleicht auch nur phrygische Sangweise, denn nach Plut. music. 7 ist ἁρμάτιος νόμος eine vom Myser Olympus erfundene Flötenweise, u. im Eur. spricht die Worte der mysische Diener der Helena.

Greek (Liddell-Scott)

ἁρμάτειος: -ον, (ἅρμα) ὁ τοῦ ἅρματος, ὁ εἰς ἅρμα ἀνήκων, σύριγγες Ψευδο-Εὐρ. Ι. Α. 230· δίφρος Ξεν. Κύρ. 6. 4, 9· (ἁρμάτινον, Ἀπολλ. Λεξ. ἐν λ. δίφρον εἶναι πιθ. ἀντιγραφέως σφάλμα)· τροχὸς Πλούτ. 2. 890Α· μέλος ἁρμ., εἶδος ἐπιταφίου μέλους, Εὐρ. Ὀρ. 1385· ἀλλὰ νόμος ἁρμ., μέλος πολεμικόν, Πλούτ. 2. 335Α, 1133 Ε· ἴδε Müller Εὐμ. § 19. 1.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
qui concerne les chars, de char ; ἁρμάτειος νόμος PLUT rythme pour la conduite des chars de combat, sorte de chant aigu.
Étymologie: ἅρμα.