ἐρίβωλος
From LSJ
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own.
English (LSJ)
ον, = foreg., Od.5.34, Il.21.154, al. ;
A ἄρουραι h.Cer.471.
German (Pape)
[Seite 1028] dasselbe, Il. oft, Od. 5, 34, sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἐρίβωλος: -ον, = τῷ προηγ., Ὀδ. Ε. 34, καὶ συχνάκις ἐν Ἰλ. ἐρίβωτος· «μεγαλόψοφος» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
c. ἐριβῶλαξ.
Étymologie: ἐρι-, βῶλος.
Greek Monolingual
ἐρίβωλος, -ον (Α)
βλ. εριβώλαξ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτατικό μόριο) + βώλος «όγκος χώματος»].
