βραγχός
From LSJ
ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος, ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν → just as stones and bricks, woodwork and tiles, tumbled together in a heap are of no use at all (Xenophon, Memorabilia 3.1.7)
English (LSJ)
ή, όν,
A hoarse, βραγχὰ λαρυγγιόων AP11.382.2 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 460] heiser, Paul. Sil. 48 (XI, 54); Agath. 69 (XI, 382).
Greek (Liddell-Scott)
βραγχός: -ή, -όν, βραγχνός, Ἀνθ. ΙΙ.11. 382.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
rauque, enroué.
Étymologie: cf. βράγχος.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
ronco neutr. como adv. βραγχὸν τετριγυῖα AP 6.54 (Paul.Sil.), βραγχὰ λαρυγγιόων AP 11.382.2 (Agath.).
