βράγχος
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
English (LSJ)
ὁ,
A hoarseness or sore throat causing hoarseness, Hp.VM 19 (pl.), al., Th.2.49: pl., Arist.Pr.860a30,37.
2 a disease in swine (either anthrax or foot-and-mouth disease), Id.HA603a31.
II βράγχος, τό, in plural, = βράγχια, Opp.H.1.160; but βράγχος, ὁ, in Ptol.Alm.8.1.
Spanish (DGE)
-εος, τό
branquia ὅσσοι γε βράγχη ... ἔχουσιν Opp.H.160, cf. Cat.Cod.Astr.12.191.
-ου, ὁ
I medic.
1 inflamación de las vías respiratorias cuyo síntoma más evidente es la ronquera β. μετὰ βηχός Hp.Coac.408, 474, cf. Aër.8, Flat.10, πταρμὸς καὶ β. ἐπεγίγνετο Th.2.49, βράγχος, ἀφωνίη Aret.SA 1.9.6, cf. Arist.Pr.860a30, 37, Gal.5.694, 13.5, 17(2).23, Isid.Etym.4.7.13.
2 carbunco del cerdo, Arist.HA 603a31, Hsch.
II anat.
1 branquia, agalla Ptol.Alm.8.1 (p.166.21).
2 garganta Isid.Etym.4.7.13.
• Etimología: Término expresivo y técnico de origen onomat.
German (Pape)
[Seite 460] τό, im plur. = βράγχια, Opp. H. 1, 160; E. M.; vgl. Conon 33. ὁ, auch τό, Medic., Heiserkeit, Bräune, Thuc. 2, 49; Arist. H. A. 8, 21.
French (Bailly abrégé)
1ου (ὁ) :
enrouement.
Étymologie: DELG t. techn. sans étym.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βράγχος -ου, ὁ heesheid, keelpijn.
Russian (Dvoretsky)
βράγχος: ὁ охриплость, хрипота Thuc., Arst.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: hoarseness, angina (Hp.),
Other forms: also βάραγχος (Hippon.), βράγχη f. (Xenocr.) id. and βραγχία ἡ περιτράχηλος ἀλγηδών H.
Derivatives: βραγχαλέος hoarse (Hp.), βραγχός id. (AP). - βραγχάω, βραγχιάω have a sore throat (Arist.); βραγχιάζοισθε πνίγοισθε H. - Separate βράγχια pl. gills of fishes, bronchial tubes, also βαράγχια, βαράχνια (Hdn.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The resemblance with βρόγχος windpipe may have caused the transition of the meaning of βράγχια. Fur. 128 connects βραχώδης τραχύς H. and βρακίας τραχεῖς τόπους H. (and βαρακινῃ̃σιν ἀκάνθαις. σκόλοψι H.); this gives βρακ-/βραχ-/ βραγχ-, variations that are typical Pre-Gr. The aorist βραχεῖν rattle, clash (Johansson KZ 36, 345f.) may also be connected: produce a raw sound. The secondary vowel of βάραγχος (Schwyzer 278, 831) is phonetically easy, but also frequent in Pre-Gr. words (Fur. 378-385). - Outside Greek one adduces OIr. brong(a)ide hoarse (Fick 2, 186). -
Middle Liddell
[from βραγχός
hoarseness, or sore throat causing hoarseness, Thuc.
Greek Monolingual
βράγχος, ο (Α)
βραχνάδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για εκφραστικό σχηματισμό και συγχρόνως όρο της τεχνικής ορολογίας, άγνωστης ετυμολ. Χωρίς ισχυρή βάση παραμένει ο συσχετισμός με τον αόρ. βραχείν
ηχήσαι, ψοφήσαι (Ησύχ.) (πρβλ. ήδη ομηρ. βράχε / έβραχε), λ. ονοματοποιημένη. Εμφανής είναι η σημασιολογική και μορφολογική σχέση της λ. με το βρόγχος (πρβλ. και λ. βράγχιον), ενώ είναι δυνατόν να συνδεθεί με το αρχ. ιρλ. brong (a) ide «βράχνιασμα» ή «βραχνός». Σημειώνεται ότι με το βράγχος συνδέεται και η μσν. -νεοελλ. λ. βραχνός, από αρχ. βραγχός «βραχνός» < βράγχος.
Greek Monotonic
βράγχος: ὁ, βραχνάδα ή κρυολόγημα του λαιμού που προκαλεί βραχνάδα, σε Θουκ.
Greek (Liddell-Scott)
βράγχος: ὁ, «βραγχνάδα», ἢ κρυολόγημα τοῦ λαιμοῦ προξενοῦν «βραγχνάδαν», Ἰππ. Ἀρχ. Ἰατρ. 16, κτλ.. Θουκ. 2. 49, Ἀριστ. Ἰστ. Ζ. 8. 21, 1· πρβλ. κατάρροος. ΙΙ. βράγχος, τὁ, κατὰ πληθ., = βράγχια, Ὀππ. Ἁλ. 1. 160. (Συγγενές τῷ βρόγχος).
Frisk Etymology German
βράγχος: {brágkhos}
Forms: auch βάραγχος (Hippon.), βράγχη f. (Xenokr.) ib. und βραγχία· ἡ περιτράχηλος ἀλγηδών H.
Grammar: m.
Meaning: Heiserkeit, Bräune (Hp., Th., Arist. usw.),
Derivative: Ableitungen: βραγχαλέος heiser (Hp., vgl. Debrunner IF 23, 37, Chantraine Formation 255), βραγχώδης der Heiserkeit anheimgefallen (Hp.), auch βραγχός heiser (AP). — Daneben als Denominativum, evtl. als deverbatives Intensivum βραγχάω von Heiserkeit, Bräune angegriffen sein (Arist. usw.), auch βραγχιάω (Arist. u. a.; nach den Krankheitsverba auf -ιάω, nicht mit Schwyzer 732 von βράγχια); erweitert βραγχιάζοισθε· πνίγοισθε H. — Mit anderer Bedeutung βράγχια pl. Fischkiemen, Luftröhrenäste, auch βαράγχια, βαράχνια (Hdn., H.).
Etymology: Die semantische Berührung und formale Ähnlichkeit mit βρόγχος Luftröhre springt in die Augen; sie hat offenbar den Bedeutungsübergang bei βράγχια verursacht. Der Vergleich mit dem Aorist βραχεῖν rasseln, krachen (Johansson KZ 36, 345f.) läßt sich nicht näher begründen. Außerhalb des Griechischen scheint das sonst isolierte air. brong(a)ide heiser eine annehmbare Anknüpfung zu bieten (Fick 2, 186). — Zur Vokalentfaltung in βάραγχος usw. s. Schwyzer 278, 831 mit Lit.
Page 1,262
Mantoulidis Etymological
(=βραχνάδα, κρυολόγημα τοῦ λαιμοῦ). Συγγενικό μέ τό: βρόγχος.
Παράγωγα: βραγχάω, βραγχός (=βραχνός), βραγχώδης.
Lexicon Thucydideum
Translations
hoarseness
Arabic: بُحَاح; Catalan: ronquera, rogall; Czech: chrapot; Finnish: käheys; Galician: rouquén; German: Heiserkeit; Ancient Greek: βράγχος, κέρχνος; Icelandic: hæsi; Indonesian: keserakan, keparauan; Irish: piachán; Italian: arrochimento, raucedine, rochezza, rocaggine; Latin: ravis; Middle English: hosnesse; Norwegian Bokmål: heshet, håshet; Old English: hāsnes; Polish: chrypa, chrypka; Portuguese: rouquidão; Romanian: răgușeală; Scottish Gaelic: tùchan; Spanish: ronquera, ronquez; Swedish: heshet
sore throat
Bulgarian: възпалено гърло; Chinese Mandarin: 咽喉痛, 喉嚨痛/喉咙痛, 喉痛; Czech: bolest v krku; Dutch: keelpijn; Finnish: kurkkukipu; French: mal de gorge), angine; Georgian: ყელი მტკივა; German: Halsschmerz, Halsschmerzen, Halsentzündung, Halsweh; Greenlandic: toqqusaarlunneq; Italian: mal di gola; Japanese: 咽頭痛; Northern Sami: čottabávččas; Polish: ból gardła; Portuguese: garganta inflamada; Romanian: durere de gât; Russian: больное горло, ангина, боль в горле; Serbo-Croatian: grlobolja; Spanish: dolor de garganta; Swedish: ont i halsen, halsont; Turkish: boğaz ağrısı; Vietnamese: đau họng, đau cổ họng, viêm họng; Volapük: slugadol, slugaflamat; Welsh: dolur gwddf, gwddf tost