δμήτειρα

German (Pape)

[Seite 650] ἡ, Bezwingerin, entstanden aus δμητέρια, fem. von δμητήρ; Homer einmal, Iliad. 14, 259 εἰ μὴ νὺξ δμήτειρα θεῶν ἐσάωσε καὶ ἀνδρῶν, nach Scholl. Didym. Zenodot u. Aristophanes μήτειρα, Porphyrius Scholl. Iliad 8, 1 p. 216 a 45 εἰ μὴ νὺξ δὴ μήτηρ τε θεῶν ἐσάωσε καὶ ἀνδρῶν.

French (Bailly abrégé)

ας;
adj. f.
qui dompte, qui maîtrise.
Étymologie: δαμάω.

English (Autenrieth)

(δάμνημι): subduer; νύξ, Il. 14.259†.