ἐφέζω
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
German (Pape)
[Seite 1114] (s. ἕζω), daraufsetzen, act. nur aor. inf. ἐφέσσαι Od. 13, 274, an's Land setzen. – Med. ἐφεζόμενος, ἐφέζετο, aoristisch gebr., ἐφέζεσθαι, Od. 4, 509; ἐφέζεο, Anth. XV, 13; – sich darauf setzen, darauf sitzen, δενδρέῳ Il. 3, 152; πατρὸς ἐφέζετο γούνασι κούρη 21, 506; δίφρῳ Od. 4, 747; δένδρεσι Ar. Av. 1066; τινός, Pind. N. 4, 67, wie νηός Ap. Rh. 3, 1000; – c. acc., τύχη δὲ σωτὴρ ναῦν ἐφέζετο Aesch. Ag. 650; βρέτας, an dem Bilde, Eum. 424; πταναὶ Εὐρώταν ἐφεζόμεναι Eur. Hel. 1492; ohne Casus, sich daneben, dazu niedersetzen, Od. 17, 334; – εἰς αὖλιν Agath. 12 (V, 237); – aor. ἐφεσσάμμενος ἐμὲ γούνασιν οἷσιν, indem er mich auf seine Kniee setzte, Od. 16, 443, wie fut., μήποτε γούνασιν οἷσιν ἐφέσσεσθαι φίλον υἱόν Il. 9, 455, u. imperat., ἔφεσσαί με νηός, setze mich zu dir auf dein Schiff, Od. 15, 277, vgl. 14, 295 ἐς Λιβύην μ' ἐπὶ νηὸς ἐέσσατο. Vgl. noch ἔφημαι.
French (Bailly abrégé)
ao. inf. ἐφέσσαι;
asseoir, poser sur;
Moy. ἐφέζομαι (impf. ἐφεζόμην, f. inf. ἐφέσσεσθαι ; ao. ἐφεισάμην, épq. ἐφεσσάμην > impér. ἔφεσσαι, part. ἐφεσσάμενος);
1 tr. asseoir sur : ἐφ. τινα γούνασιν IL asseoir qqn sur ses genoux;
2 intr. s'asseoir sur, se poser sur ou auprès de, τινι.
Étymologie: ἐπί, ἕζω.
