κάτοχος

English (LSJ)

ον, (κατέχω)

   A holding down, γῆ Tab.Defix.101.1 (iv B.C.); κ. λίθοι, of sepulchral stones, Hsch.; κ. alone, tombstone, IG3.1425a; also, οἰκουμένης κ., of ocean, Secund.Sent.2.    2 holding fast, μοχλοί LXX Jn.2.7; δεσμοί Plu.2.321d; φάρμακα κ. τῶν ἐμβρύων drugs which prevent miscarriage, Aët. 16.21; retentive, of memory, Plu. Cat.Mi.1; secure, κτῆσις κ. καὶ βέβαιος D.H.Isoc.9.    3 possessing, inspiring, Μοῦσα Asp. ap. Ath.5.219d; in magic, inhibiting, Ἑρμῆς Tab.Defix.89.2 (iv B.C.), al.    II Pass., kept down, held fast, κάτοχ' ἀμαυροῦσθαι σκότῳ A.Pers.223 (troch.); overpowered, overcome, ὕπνῳ S. Tr.978 (anap.); subject, Ἄρει E.Hec.1090 (lyr.).    2 possessed, inspired, δαίμονί τινι Arist.Mir.846b24; τῷ Σαβαζίῳ Iamb.Myst. 3.9; ἐκ θεοῦ Plu.Rom.19, etc.; ἐκ τοῦ θείου Arr.An.4.13.5; ἐκ Μουσῶν Luc.Hist.Conscr.8; ἐξ Ἄρεως Polyaen.1.20; ἐκ πυξίου Luc.Ind. 15; στροφὴν ὁλοσώματον ὥσπερ οἱ κ. δινεύοντες Hld.4.17, cf. 8.11, 10.9; also perh. of cloistered worshippers, recluses, οἱ κ. οὐρανίου Διός OGI262.25 (Baetocaece, iii A.D.), cf. CIG4475 (ibid., iii A.D.): abs., Cleanth.Stoic.1.123; ἐν ἱεροῖς κ. Vett. Val.73.24.    3 cataleptic, of disease, Hp.Prorrh.1.92, cf. Gal.16.696.    b suffering from catalepsy, Id.9.189.    III Subst. κάτοχος, ὁ, handle of a τρύπανον, Hsch. s.v. κατωχάνης: pl. κάτοχα, Id.    2 bandage, Gal.18(1).785.    3 inhibitory spell, PMag.Par.1.1052, 2.162, Tab.Defix.Aud.187.55.    4 pl., processes on the second cervical vertebra, Poll.2.132.    IV Adv. κατόχως retentively, of the memory, Hermipp.21.    2 in fast colours, βεβάφθαι AB237.    3 as if possessed, Ael.VH3.9, Poll.1.16.    4 accompanied by catalepsy, Hp.Coac.570, al.

German (Pape)

[Seite 1406] 1) festgehalten; γαίᾳ κάτοχα Aesch. Pers. 219; οὐ μὴ 'ξεγερεἴς τὸν ὕπνῳ κάτοχον Soph. Trach. 974, vom Schlaf gefesselt; – von einer Gottheit besessen, begeistert, verzückt; Ἄρηϊ κάτοχον γένος Eur. Hec. 1090; ἐκ θεοῦ κάτοχος Plut. Rom. 19, öfter; Philostr. γυναῖκα κάτοχον ἐκ τοῦ θείου γιγνομένην Arr. An. 4, 13; τύφῳ, eingenommen, Luc. Demon. 5. – Bei den Aerzten von dee Starrsucht befallen (s. κατοχή); auch heißt die, Krankheit selbst ἡ κάτοχος. – 2) akt., festhaltend; καὶ μνημονικός Plut. Cat. min. 1; vgl. B. A. 105, 7; πλησάμενος θυμὸν Μούσης κατόχοιο bei Ath. V, 219 d, fesselnd, Freunde anziehend. – Aber κτῆσις κάτοχος καὶ βέβαιος ist ein fester Besitz, D. Hal. iud. de Is. 9. – Bei Poll . 2, 132 οἱ κάτοχοι, die vorragenden Theile des mittleren Halswirbels. – Adv., begeistert; ἐκ θεοῦ κατόχως ἐνθουσιῶν Ael. V. H. 3, 9; = μνημονικῶς, B. A. 105; καὶ ἀκριβῶς βεβάφθαι ib. 237, 14.