Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

fragmen

From LSJ
Revision as of 07:38, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Gf-D_4)

Γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → The fool laughs even when there's nothing to laugh at

Menander

Latin > English (Lewis & Short)

fragmen: ĭnis, n. FRAG, frango. *
I A fracture: percussit subito deceptum fragmine pectus, Val. Fl. 3, 477.—
II Mostly in plur.: fragmina, um, pieces broken off, fragments, ruins, wreck (poet. and in postAug. prose for the class. fragmenta).
   (a)    Plur.: silvarum, Lucr. 1, 284; 5, 1284: remorum, Verg. A. 10, 306: mucronis, id. ib. 12, 741: navigii, Ov. M. 11, 561; cf. ratis, id. ib. 14, 563: adjacebant fragmina telorum equorumque artus, Tac. A. 1, 61: subselliorum, Suet. Ner. 26: panis, crumbs, id. Claud. 18: favorum, quae in sacco remanserunt, Col. 9, 15 fin.—Absol. of bits of wood, chips: taedas et fragmina poni Imperat, Ov. M. 8, 459.—
   (b)    Sing.: Ilioneus saxo atque ingenti fragmine montis Lucetium sternit, fragment of a mountain, piece of rock, Verg. A. 9, 569; 10, 698; Vulg. Judic. 9, 53 al.

Latin > French (Gaffiot 2016)

fragmĕn,¹³ ĭnis, n. (frango), éclat, fragment, débris : Lucr. 1, 284 ; Virg. En. 10, 306 ; Tac. Ann. 1, 61 || fracture : Val. Flacc. 3, 477 || linguæ Minuc. 2, 1, sons brisés de la voix (zézaiement ?).