prooemium
Ὑπὸ τῆς ἀνάγκης πολλὰ γίγνεται κακά → Ad multa cogit nos necessitas mala → Der Zwang der Not lässt vieles schlimme Leid geschehn
Latin > English (Lewis & Short)
prŏoemĭum: ii, n., = προοίμιον.
I An introduction, preface, proem (class.; syn.: exordium, principium): quod principium Latine vel exordium dicitur, majore quădam ratione Graeci videntur προοίμιον nominasse: quia a nostris initium modo significatur, illi satis clare partem hanc esse ante ingressum rei, de quă dicendum sit, ostendunt ..certe prooemium est, quod apud judicem, priusquam causam cognoverit, prosit, Quint. 4, 1, 1; cf. id. 4, 1, 53; 2, 13, 1; 3, 9, 1; 3, 11, 28 et saep.: citharoedi prooemium, prelude, Cic. de Or. 2, 80, 325: longo et alte petito prooemio respondere, id. Clu. 21, 58' volumen prooemiorum . .prooemio abuti prooemium exarare, desecare, agglutinare, id. Att. 16, 6, 4: legis prooemium, id. Leg. 2, 7, 16.—
II Transf., in gen., a beginning (poet.): rixae, Juv 3, 288.
Latin > French (Gaffiot 2016)
prŏœmĭum,¹⁴ ĭī, n. (προοίμιον),
1 prélude : Cic. de Or. 2, 325
2 préface, introduction, préambule : Cic. Clu. 58 ; Leg. 2, 16 ; Att. 16, 6, 4 || exorde : Quint. 4, 1, 1 || principe, commencement, origine : Juv. 3, 288.
