ὄργυια

From LSJ
Revision as of 19:15, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_6b)

κρέσσων γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος → it is better to be envied than pitied | to be envied is a nobler fate than to be pitied (Pindar, Pythian 1.85)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὄργυιᾰ Medium diacritics: ὄργυια Low diacritics: όργυια Capitals: ΟΡΓΥΙΑ
Transliteration A: órgyia Transliteration B: orguia Transliteration C: orgyia Beta Code: o)/rguia

English (LSJ)

Att. ὄργυᾰ, ᾶς, IG22.1672.9 ; Ion. ὄργυιᾰ, ῆς, ἡ (v. infr.): (ὀρέγω):—

   A the length of the outstretched arms, about 6 feet or I fathom, ἕστηκε ξύλον . . ὅσον τ' ὄργυι' ὑπὲρ αἴης Il.23.327 ; τοῦ μὲν ὅσον τ' ὄργυιαν ἐγὼν ἀπέκοψα Od.9.325, cf. 10.167, X.Mem.2.3.19.    2 more precisely, αἱ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαί εἰσι στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης καὶ τετραπήχεος Hdt.2.149, cf. 4.41,86, PHal. 1.98 (iii B. C.), POxy.669.39 (iii A. D.).    3 rod for measuring land, = 91/4 σπιθαμαὶ βασιλικαί, Hero *Geom.4.11 :—poet. also ὀρόγυια (q.v.): in compds. -ωρυγ-, v. δεκ-ώρυγος. (Proparox. in nom. and acc. sg., Hom. ll.cc. ; oxyt. or perispom. in other cases, cf. Hdn.Gr.2.613, al. ; in Ion. the nom. and acc. sg. end in -ᾰ, -ᾰν, as in Att., Hom. ll.cc., the gen. and dat. sg. in -ῆς, -ῇ (acc. ὀργυιήν before consonant in Arat.69,196, is corrected to ὄργυιαν by Voss); ὀργυιά, -άν in late Gr., Hero l.c., etc.)

German (Pape)

[Seite 370] ἡ (ὀρέγω), nach Arcad. p. 100, 3 im plur. ὀργυιαί, in Prosa aber auch ὀργυιά accentuirt, bei Hom. rechtfertigt die Kürze der letzten Sylbe den Accent auf der drittletzten; – die Klafter, der Raum zwischen den beiden ausgestreckten Armen; ὅσον τ' ὄργυια, Il. 23, 327 Od. 9, 325; vgl. Xen. Mem. 2, 3, 19, χεῖρες, εἰ δέοι αὐτὰ τὰ πλέον ὀργυιᾶς διέχοντα ἅμα ποιῆσαι, οὐκ ἂν δύναιντο, πόδες δὲ οὐδ' ἂν ἐπὶ τὰ ὀργυιὰν διέχοντα ἔλθοιεν ἅμα. – Als bestimmtes Längenmaaß, = 4 πήχεις oder sechs Fuß, Her. 2, 149; 100 Orgyien bilden ein Stadion, 4, 41; Plin. übersetzt ulna. – Als Feldmaaß, eine Feldruthe, = 91/4 σπιθαμαὶ βασιλικαί oder παλαισταί, – Vgl. noch ὀρόγυια.