ἀσκηθής

English (LSJ)

ές,

   A unhurt, unscathed, in Hom. of persons, ἂψ εἰς ἡμέας ἔλθοι ἀ. Il.10.212; ἀ. ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν Od.9.79, cf. Epich.99.10, Call.Aet.3.1.69; ἀσκηθέες (trisyll.) καὶ ἄνουσοι Od.14.255 (v.l. ἀσκεθέες); sound, healthy, IG4.952.109 (Epid.); ἀ. τινὰ πέμπειν Sol. 19.4; unblemished, IG5(2).3.5 (Tegea, iv B. C.); = ἀπαθής, θεός Timo 60, etc.; later of things, ἀ. νόστος safe return, A.R.2.690; ἀ. μέλι pure, virgin honey, Antim.16.2. (Perh. from ἀ- priv., and the root of scathe, Germ. schaden 'hurt'.)

German (Pape)

[Seite 371] ές, unversehrt, wohlbehalten; Hom. Iliad. 10, 212. 16, 247 Od. 5, 26. 144. 168. 9, 79. 11, 535. 14, 255. An der letzten Stelle ἀσκηθέες dreisylbig zu lesen, v. l. ἀσκεθέες. Solon. frg. 23 bei Plut. Sol. 26; μέλι, reiner Honig, Antimach. 11; νόστος Ap. Rh. 2, 960.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσκηθής: -ές, μὴ ὑποστὰς βλάβην τινά, σῶος, ἄψ εἰς ἡμέας ἔλθοι ἀσκηθὴς Ἰλ. Κ. 212· καὶ νύ κεν ἀσκηθὴς ἱκόμην ἐς πατρίδα γαῖαν Ὀδ. Ι. 79, κτλ.: μεταγ. ἐπὶ πράγμ., ἀσκ. νόστος, ἀσφαλὴς ἐπάνοδος, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 690· ἀσκηθὲς μέλι, ἄδολον, ἁγνὸν μέλι, Ἀντίμαχ. παρ’ Ἀθην. 468Α: τὸ ἐν Ὀδ. Ξ. 255 ἀσκηθέες (κατὰ Οὐόλφ. καὶ Πόρσ. ἀντὶ τοῦ ἀσκεθέες τῶν χειρογρ.) πρέπει νὰ ἀναγινώσκηται ὡς τρισύλλ. (Ἴσως ἐκ τοῦ α στερ. καὶ τῆς ῥίζης, ἥτις φαίνεται ἐν τῷ Ἀγγλ. scathe, Γερμ. schaden, ὃ ἐ. βλάβη).

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
non endommagé, sain et sauf.
Étymologie: DELG ? : ἀ priv. + ?

English (Autenrieth)

ές: unscathed; ἀσκηθέες καὶ ἄνουσοι, Od. 14.255.

Spanish (DGE)

-ές

• Morfología: [nom. plu. ἀσκηθέες Od.14.255]
I 1sano y salvo, incólume ἂψ εἰς ἡμέας ἔλθοι ἀ. Il.10.212, cf. 16.247, Od.9.79, 11.535, ἀσκηθέες καὶ ἄνουσοι ἥμεθα Od.14.255, cf. Man.6.547, ἀσκηθῆ πέμποι Κύπρις Sol.7.4, cf. Epich.50.10, Call.Fr.75.69, A.R.2.176, Opp.H.5.623, Orph.A.674, AP 7.498 (Antip.), κῆρυξ Nonn.D.21.300, ἀ. ἐν νευσὶ καὶ ἀστυφέλικτος ἐπ' αἴῃ IMEG 10.3 (II/I a.C.)
•por enálage νόστος ἀ. regreso a salvo A.R.2.690.
2 curado, sano ἁμέρας δὲ γενομένας ἀσκηθὴς ἐξῆλθε IG 4².122.109 (Epidauro III a.C.), ἀ. ἐθέλεις πάλιν ἔμμεναι; Nonn.Par.Eu.Io.5.7, cf. Synes.Hymn.3.35.
3 puro, sin mácula κελέβειον Antim.23, μέλι Antim.20, ὁ ἱεροθύτας IG 5(2).3.5 (Tegea IV a.C.), πέπλοι Man.6.435.
II que no puede experimentar daño, impasible θεός Timo SHell.834.

• Etimología: Quizá de *σκῆθος c. ἀ- priv. y rel. gót. skaþis, irl. scathaim.