εὔφωνος
ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά → the millstones of the gods grind late, but they grind fine | the mills of God grind slowly, but they grind exceedingly small
English (LSJ)
ον,
A sweet-voiced, musical, Πιερίδες Pi.I.1.64; χορός A.Ag.1187; sweettoned, λύρα Arist. Metaph.1019b15; τὸ βαρὺ ἀπὸ τοῦ ὀξέος -ότερον Id.Pr.920a23; εὔ. θαλίαι accompanied with sweet songs, Pi.P.1.38. 2 loud-voiced, of a herald, Ar.Ec.713, X.HG2.4.20, cf. D.19.126; οἱ -ότατοι Hdn.2.6.4. 3 euphonious, Democr.18b, D.H.Comp.12, Demetr. Eloc.70; -ότατον τὸ ᾱ D.H.Comp.14. 4 Adv. -νως Poll. 2.113: Comp. -οτέρως Demetr. Eloc.255; -ότερον Plu.2.1132b: Sup. -ότατα, ᾄδειν Philostr.VA4.42.
German (Pape)
[Seite 1108] mit schöner, starker Stimme, wohltönend; Πιερίδες Pind. I. 1, 64; θαλίαι P. 1, 38; χορός Aesch. Ag. 1160; κηρύκαινα Ar. Eccl. 713; κήρυξ Xen. Hell. 2, 4, 20; vom Redner, Dem. 18, 225 u. Sp.; – εὐφωνότατα βοᾶν Luc.; ᾆσαι Philostr.; – εὐφωνοτέρως, Dem. Phal. 267.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui a une belle ou forte voix;
2 harmonieux.
Étymologie: εὖ, φωνή.
English (Slater)
εὔφωνος, -ον
1 tuneful σὺν εὐφώνοις θαλίαις (P. 1.38) εὐφώνων Πιερίδων (I. 1.64)
