ἀείφυλλος

English (LSJ)

ον,

   A not deciduous, Arist. GA783b10, Thphr.CP1.10.7.

German (Pape)

[Seite 41] stets Blätter habend, Theophr.; Plut. Symp. 8, 4.

Greek (Liddell-Scott)

ἀείφυλλος: -ον, = ἀειθαλής, Ἀριστ. περὶ Γεν. Ζ. 5. 3, 25, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 1. 10, 7.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
toujours feuillu, toujours vert.
Étymologie: ἀεί, φύλλον.

Spanish (DGE)

-ον
perenne φυτόν Arist.GA 783^b10, cf. Thphr.CP 2.17.2, φοῖνιξ Plu.2.723f.

Russian (Dvoretsky)

ἀείφυλλος: всегда покрытый листвой, вечнозеленый (φυτά Arst.; φοῖνιξ Plut.).