ἐκποτάομαι
πέτρην κοιλαίνει ρανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ → constant dropping wears away a stone, constant dripping will wear away the hardest stone, little strokes fell big oaks, constant dripping wears the stone, constant dropping wears the stone, constant dripping will wear away a stone
English (LSJ)
Ion. ἐκποτ-έομαι,=ἐκπέτομαι,
A fly out or forth, of snowflakes, Διὸς ἐκποτέονται Il.19.357 ; of a ghost, πεδ' ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποτᾱμένα Sapph.68.4: metaph., πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι ; Theoc.11.72,2.19.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκποτάομαι: Ἰων. -έομαι, = ἐκπέτομαι, ἀποθ., ἐπὶ νιφάδων χιόνος, Διὸς ἐκποτέονται Ἰλ. Τ. 357· ἐπὶ φαντάσματος, φοιτάσεις πεδ’ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα Σαπφώ 68 19· μεταφ., πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι; ποῦ ἐπέταξεν ὁ νοῦς σου; Λατ. quae te dementia cepit? Θεόκ. 11. 72, πρβλ. 2. 19.
French (Bailly abrégé)
-ῶμαι;
tomber en volant en parl. de flocons de neige.
Étymologie: ἐκ, ποτάομαι.
Spanish (DGE)
• Morfología: [pres. 3a plu. ἐκποτέονται Il.19.357; lesb. perf. part. fem. ἐκπεποταμένα Sapph.55.4]
1 revolotear νιφάδες Διὸς ἐκποτέονται revolotean los copos de nieve procedentes de Zeus, Il.l.c.
2 irse volando en sent. fig. extraviarse, perder el sentido, el juicio solo en perf. estar extraviado, fuera de sí κἀν Ἀίδα δόμῳ φοιτάσῃς πέδ' ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα errarás extraviada entre las sombras de los muertos Sapph.l.c., θυμὸν οὐδ' ἐπὶ χρυσέοις ὅρμοις ἐκπεπόταμαι ni he perdido el juicio en mi espíritu en pos de áureos collares E.El.177, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι; ¿adónde te has ido volando en tus mientes?, e.e., ¿dónde tienes la cabeza?, ¿es que has perdido el juicio? Theoc.11.72, 2.19, ἐκπεπότημαι· ἐκπέπληγμαι Hsch.
Greek Monolingual
ἐκποτάομαι και ιων. τ. ἐκποτέομαι (Α)
1. πετώ από ψηλά
2. πέφτω αθόρυβα.
