διεσπασμένως
λέγεις, ἃ δὲ λέγεις ἕνεκα τοῦ λαβεῖν λέγεις → you speak, but you say what you say for the sake of gain (Menander, fr. 776)
English (LSJ)
Adv.
A intermittently, δ. πνεῖν (al. διεσπαρμένως) Hp. Epid.1.1, 3.2; in a disjointed manner, Gal.UP16.1.
Greek (Liddell-Scott)
διεσπασμένως: ἐκ διαλειμμάτων, δ. πνεῖν (ἄλλ. διεσπαρμένως) Ἱππ. Ἐπιδ. 938, 1082, ἐπὶ ἀνέμων.
Spanish (DGE)
adv. sobre el part. perf. pas. de διασπάω
1 intermitente, irregularmente ἐτησίαι ... δ. ἔπνευσαν Hp.Epid.1.1, 3.2, ἀνωμάλως τὴν ἀκοὴν καὶ δ. κινοῦντες S.E.M.6.44, δυνάμεως ... δ. ἀντιλαμβανομένης Phlp.in de An.316.31
•acá y allá εἰρῆσθαι περὶ αὐτῶν Gal.4.263, εὑρεῖν op. συνημμένως Basil.Spir.58.20, cf. Amph.Ep.Syn.1.
2 en diferentes momentos Chrys.M.60.21.
Russian (Dvoretsky)
διεσπασμένως: прерывисто, с промежутками (τὴν ἀκοὴν κινεῖν Sext.).
