εἰσκηρύσσω
οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
Att. εἰσκηρύττω,
A proclaim by herald, Ar. Ach.135 (Pass.), Inscr.Prien.5.9 (Pass., iv B.C.); call into the lists for combat, S.El. 690 :—Pass., εἰ. εἰς τοὺς ἀγῶνας SIG286.11 (Milet., iv B.C.), cf. D.C. 61.20.
Greek (Liddell-Scott)
εἰσκηρύσσω: Ἀττ. -ττω, μέλλ, -ξω, προσκαλῶ διὰ τοῦ κήρυκος, Ἀριστοφ. Ἀχ. 135· προσκαλῶ εἰς ἀγῶνα, Σοφ. Ἠλ. 690, πρβλ. Δίωνα Κ. 61. 20.
French (Bailly abrégé)
c. εἰσκηρύττω.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): át. -ττω Ar.Ach.135; ἐσ- Sitz.Wien. 166(1).1911.20 (Trecén, heleníst.), D.C.61.20.1; dór. -καρ- Sitz.Wien.l.c.
anunciar mediante heraldo las pruebas en un certamen agon., S.El.690, a asistentes destacados (αὐτοὺς) εἰσκηρύσ[σει] ν δὲ καὶ ἐν τοῖς ἀγῶσιν εἰς [πρ] οεδρίαν IM 7b.11 (III a.C.), más frec. en v. pas. ἐς τοὺς ἀγῶνας ἐσκαρύσσεσθαι ἐς προεδρίαν αὐτὸν καὶ ἐκγόνους Sitz.Wien.l.c., cf. Milet 1(3).136.11 (IV a.C.), SEG 29.1149.8 (Teos III/II a.C.), εἰσκηρύσσεσθαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἀγῶσιν καθότι καὶ οἱ ἄλλοι εὐεργέται IM 92b.12 (II a.C.), cf. IPr.5.9 (IV a.C.), tb. en cont. no agon. ref. pers. anunciadas solemnemente ἕτερος ἀλαζὼν οὗτος εἰσκηρύττεται Ar.Ach.135, ὀνομαστί D.C.l.c.
