ἀρειμανής
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
German (Pape)
[Seite 348] ές, in kriegerischer Wuth, tapfer, χεῖρες p. bei Plut. Rom. 17; Dion. Per. 31, öfter; vgl. Ep. ad. 590 (IX, 210).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
passionnée pour Arès, càd belliqueux.
Étymologie: Ἄρης, μαίνομαι.
Spanish (DGE)
(ἀρειμᾰνής) -ές
• Prosodia: [ᾰ-]
aguerrido, belicoso, feroz de pers. Ἀριμασποί D.P.31, Οὖννοι AP 9.210.9, μαχηταί Nonn.D.26.42, ἀρειμανέων γένος Ἰνδῶν Nonn.D.26.29, ἔθνος de los habitantes de la Cólquide App.Mith.15, cf. Nonn.D.26.336, γυναῖκες Nonn.D.36.176
•de Ptolomeo, Pamprepius 3.197
•de dioses o elementos divinizados Διόνυσος Nonn.D.24.178, Σιμόεντος Ἀρειμανὲς ... ὕδωρ Nonn.D.23.221, ἀρειμανέων ἀπὸ χειρῶν Simyl.SHell.724.7, θάρσος Nonn.D.21.4.
