ὑπόγλωσσον

From LSJ
Revision as of 09:45, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_21)

Ἑκὼν σεαυτὸν τῇ Κλωθοῖ συνεπιδίδου παρέχων συννῆσαι οἷστισί ποτε πράγμασι βούλεται. Πᾶν ἐφήμερον, καὶ τὸ μνημονεῦον καὶ τὸ μνημονευόμενον → Be willing to give yourself up to Clotho, letting her spin to whatever ends she pleases. All is ephemeralboth memory and the object of memory (Marcus Aurelius 4.34f.)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑπόγλωσσον Medium diacritics: ὑπόγλωσσον Low diacritics: υπόγλωσσον Capitals: ΥΠΟΓΛΩΣΣΟΝ
Transliteration A: hypóglōsson Transliteration B: hypoglōsson Transliteration C: ypoglosson Beta Code: u(po/glwsson

English (LSJ)

τό,

   A horse-tongue, Ruscus Hypoglossum, Dsc.4.129, cf. Plin.HN27.93.    II ὑπόγλωττον, τό, = δάφνη Ἀλεξάνδρεια, Dsc. 4.145.

German (Pape)

[Seite 1212] τό, ein kleiner Strauch, auf dessen Blättern sich ein Blättchen wie eine Zunge zeigt, unter welchem die Blüthe und der Fruchtstengel hervorkeimen, Diosc.; wird auch ἱππόγλωσσον geschrieben.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπόγλωσσον: τό, φυτόν τι πλατύφυλλον, ruscus, ἐπὶ τῶν φύλλων τοῦ ὁποίου φύεται ἕτερον μικρὸν φύλλον ὅμοιον πρὸς γλῶσσαν, ὑφ’ ὃ γίνεται τὸ ἄνθος καὶ ὁ καρπός, φέρεται καὶ ἱππόγλωσσον, Διοσκ. 4. 132, 147, Γαλην. 12. 148.