θύωμα

Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher

Menander, Monostichoi, 250

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: θῠωμα	Medium diacritics: θύωμα	Low diacritics: θύωμα	Capitals: ΘΥΩΜΑ
Transliteration A: thýōma	Transliteration B: thyōma	Transliteration C: thyoma	Beta Code: qu/wma

English (LSJ)

ατος, τό,

A that which is burnt as incense: pl., spices, Heraclit.67, Semon.16, Hdt.2.40,86, Luc.Syr.D.20.

[Seite 1229] τό, Räucherwerk, Specerei, Her. 2, 40. 86. 3, 113, im plur.; Luc. de dea Syr. 20. 46.

θύωμα: τό, (θυόω) τὸ καιόμενον ὡς θυμίαμα˙ ἐν τῷ πληθ., ἀρώματα, Σιμωνίδ. Ἰαμβογρ. 14, Ἡρόδ. 2. 40, 86.

ατος (τό) :
parfum, aromate.
Étymologie: θυόω.

θύωμα, τὸ (Α) [θυώ (I)]
1. αυτό που καίγεται ως θυμίαμα, άρωμα
2. στον πληθ. τὰ θυώματα
αρώματα.