μισότυφος

English (LSJ)

ον,

   A hating humbug, Luc.Pisc.20.

German (Pape)

[Seite 192] Feind von Aufgeblasenheit, Luc. Pisc. 20.

Greek (Liddell-Scott)

μῑσότῡφος: -ον, ὁ μισῶν τὸν τῦφον, τὴν ὑπερηφανίαν, Λουκ. Ἁλιεῖς 20.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui hait l’orgueil, la vanité.
Étymologie: μισέω, τῦφος.

Greek Monolingual

μισότυφος, -ον (Α)
αυτός που μισεί την αλαζονεία, την περηφάνια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μισῶ + τῦφος «αλαζονεία, έπαρση» (πρβλ. σεμνό-τυφος, φιλό-τυφος)].