ἄσχιστος

English (LSJ)

ον,

   A uncloven, of solid-hoofed animals, opp. σχιζόπους, Arist.Metaph.1038a14.    2 not curdled, γάλα Philum. ap. Orib.45.29.12.    II undivided, Pl.Ti.36d; πτερὸν ἄ. Arist.HA519a28; δάκτυλοι ib.517a32; φλέψ ib.513b13; of logical division, Pl.Sph. 221e.    2 indivisible by fission, Arist.Mete.385a16,386b26, cf. Opp. C.2.528; not liable to split, Thphr.Ign.72.

German (Pape)

[Seite 382] ungespalten, Arist. meteor. 4, 13; ungetheilt, Plut. Tim. 36 d.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no dividido περιφορά Pl.Ti.36d, πτερὸν ἄσχιστον ala de una sola pieza Arist.HA 519^a28, ἄ. ... φλέψ vena sin ramificaciones Arist.HA 513^b13, un apartado de una división lógica, Pl.Sph.221e
•no separado δάκτυλοι Arist.HA 517^a32, οὐραῖον Arist.HA 504^b17.
2 no hendido de la pezuña de ciertos anim., op. σχιζόπους Arist.Metaph.1038^a14
•no abierto de conductos como orejas y narices en fetos, Arist.HA 584^b5.
3 no cuajado γάλα Philum. en Orib.45.29.12.
II 1que no se puede separar op. σχιστός Arist.Mete.385^a16.
2 que no se puede hender o cortar la piel del elefante, Opp.C.2.528, un tipo de leña, Thphr.Ign.72.
3 indivisible la naturaleza divina, Gr.Nyss.Tres dei p.41.

Greek Monolingual

και άσκιστος, -η, -ο (AM ἄσχιστος, -ον)
αυτός που δεν έχει ή που δεν είναι δυνατόν να σκιστεί ή να κοπεί
νεοελλ.
αυτός που δεν έχει άνοιγμα ή σχισμή
αρχ.
(για ζώα) μονόνυχος, μονόχηλος.