διαγκυλέομαι
From LSJ
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
German (Pape)
[Seite 574] = folgdm; τόξον, Hdn. 1, 14; Luc. Iup. conf. 15 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
-οῦμαι;
pf. Pass. part. διηγκυλημένος;
c. διαγκυλίζομαι.
Spanish (DGE)
tener el codo en alto para disparar un arma, de donde blandir κεραυνόν de Zeus, Luc.IConf.15
•en perf. estar tensado o dispuesto τόξον διηγκυλημένον Hdn.1.14.9.
