ὀρειβατέω

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ὀρειβᾰτέω	Medium diacritics: ὀρειβατέω	Low diacritics: ορειβατέω	Capitals: ΟΡΕΙΒΑΤΕΩ
Transliteration A: oreibatéō	Transliteration B: oreibateō	Transliteration C: oreivateo	Beta Code: o)reibate/w

English (LSJ)

A traverse mountains, c. acc., D.S.5.39. II intr., roam the mountains, AP10.11 (Satyr.), Plu. Fab.7 ; of horses, Str.3.4.15.

[Seite 371] auf Bergen wandeln, Ep. ad. 173 (X, 11); auch c. accus., τραχύτητας, D. Sic. 5, 39.

ὀρειβᾰτέω: διέρχομαι ὄρη, μετ’ αἰτ., Διόδ. 5. 39 ΙΙ. ἀμετάβ., περιφέρομαι ἀνὰ τὰ ὄρη, Ἀνθ. Π. 10. 11, Πλουτ. Φάβ. 7, κτλ.

-ῶ :
marcher dans les montagnes.
Étymologie: ὀρειβάτης.

ὀρειβᾰτέω: διέρχομαι, σκαρφαλώνω στα βουνά, σε Ανθ., Πλούτ.