προσωποληπτέω

English (LSJ)

(v.

   A πρόσωπον 1.1) to be a respecter of persons, Ep.Jac.2.9.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
avoir égard aux personnes.
Étymologie: προσωπολήπτης.

English (Strong)

from προσωπολήπτης; to favor an individual, i.e. show partiality: have respect to persons.

English (Thayer)

(L T Tr WH προσωπολημπτέω (see Mu)), προσωπολήπτω; a Hellenistic verb (derived from the following word (cf. Winer s 33,101 (96))), to respect the person (i. e. the external condition of a man), to have respect of persons: James 2:9.

Greek Monotonic

προσωποληπτέω: μεροληπτώ, κάνω διακρίσεις, σε Καινή Διαθήκη