σοφιστιάω
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
A play the sophist, Eubulid.1, Plu.2.42a, 545c.
German (Pape)
[Seite 915] wie ein Sophist reden, d. i. im Reden oder Schreiben künsteln; Eubulid. bei Ath. X, 437 d; vgl. Plut. de audit. 6.
Greek (Liddell-Scott)
σοφιστιάω: φέρομαι ὡς σοφιστής, ἐπιδεικνύομαι σοφιστικῶς, Εὔβουλ. ἐν «Κωμ.» 1, Πλούτ. 2. 42Α.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
faire le sophiste.
Étymologie: σοφιστής.
