ᾠδοποιός

English (LSJ)

όν,

   A making songs or odes, Theoc.Ep.17.4.

German (Pape)

[Seite 1408] Lieder machend, dichtend, Theocr. 15 (IX, 599).

Greek (Liddell-Scott)

ᾠδοποιός: -όν, ὁ ποιῶν ᾠδάς, ᾀσματοποιός, Θεοκρ. Ἐπιγράμμ. 16. 4.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
qui fait des chants, des chansons, poète lyrique.
Étymologie: ᾠδή, ποιέω.

Greek Monolingual

-όν, Α
αυτός που συνθέτει ωδές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ᾠδή + -ποιός].

Greek Monotonic

ᾠδοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που συνθέτει τραγούδια ή ωδές, σε Θεόκρ.