οὐ γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη → since he cannot make what was done as though it had not come to pass
καταχαίνω: μέλλ. -χᾰνοῦμαι, πολὺ χάσκω ἢ μὲ ἀνοικτὸν τὸ στόμα περιγελῶ τινα, τινός˙ «καταχήνῃ˙ καταγελάσῃ, μυκτηρίσῃ, ἐξουθενίσῃ» Ἡσύχ.