nonne

Latin > English (Lewis & Short)

non-nĕ: adv., the interrogative non, expecting an affirmative answer,
I not?
   (a)    In a direct interrogation: nonne ego hic sto? Plaut. Am. 1, 1, 250: nonne animadvertis? Cic. N. D. 3, 37, 89: te dejectum debeo intellegere, etiamsi tactus non fueris: nonne? id. Caecin. 13, 37: quid paulo ante dixerim, nonne meministi? id. Fin. 2, 3, 10 Madv. N. cr.; cf. id. ib. 5, 28, 86.—Very rarely repeated: nonne extremam pati fortunam paratos projecit ille? nonne sibi clam ...? nonne, etc., Caes. B. C. 2, 32, 8. But usually followed by non in continued questions: nonne vobis haec quae audīstis oculis cernere videmini? non illum ... videtis? non positas insidias? non, etc., Cic. Rosc. Am. 35, 98; id. Sull. 2, 7; id. Cat. 1, 11, 27.—
   (b)    In an indirect interrogation, if not, whether not: cum esset ex eo quaesitum, Archelaum Perdiccae filium nonne beatum putaret, Cic. Tusc. 5, 12, 34.

Latin > French (Gaffiot 2016)

nōnnĕ,⁸ a) [int. dir.] est-ce que ne pas ? : Cic. Nat. 3, 89 ; Agr. 2, 93, etc. b) [interr. ind.] si ne pas : quæro a te, nonne... putes Cic. Phil. 12, 15, je te demande si tu ne crois pas..., cf. Fin. 3, 13 ; Tusc. 5, 34 ; Ac. 2, 76 ; Or. 214.

Latin > German (Georges)

nōn-ne, I) nicht? in der direkten Frage, nonne animadvertis? siehst du nicht? Cic.: auch steht es allein, nonne? nicht? od. nicht wahr? Cic. – II) ob nicht, in der indirekten Frage, quaero, nonne id effecerit, Cic.