πράσιον
From LSJ
ὁ ὑπεράπειρον ἔχων τῆς ἀγαθότητος τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος → who possesses an infinite and inscrutable sea of goodness
English (LSJ)
[ᾰ], τό,
A horehound, Marrubium vulgare, Hp.Steril.224, Thphr.HP6.2.5, Dsc.3.105; also Marrubium peregrinum, Thphr. l.c., Nic.Th.550. 2 = τραγορίγανος λεπτόφυλλος, Dsc.3.30. 3 = βαλλωτή, Ps.-Dsc.3.103. II a seaweed, Arist.HA591a16.
German (Pape)
[Seite 694] τό, eine Pflanze, marrubium, Theophr., Diosc., Plin.
Greek (Liddell-Scott)
πράσιον: τό, βοτάνη τις, ἴσως τραγορίγανον, Λατ. marrubium, Ἱππ. 681. 3, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 2, 5, Διοσκ. 3. 119. ΙΙ. ὑδρόβιόν τι φυτόν, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 2, 24.
Russian (Dvoretsky)
πράσιον: (ᾰ) τό прасий (предполож. водоросль Caulerpa prolifera) Arst.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πράσιον -ου, τό [~ πράσον] malrove (geneeskrachtige plant, verwant aan munt).