ἔμμηρος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ὁ, poet. for ἐνόμηρος,
A as a hostage, Demetr.Com.Vet.2.
German (Pape)
Greek (Liddell-Scott)
ἔμμηρος: ὁ, ποιητ. ἀντὶ ἐνομήρης, Δημήτρ. ἐν «Σικελίᾳ» 2, ἔνθα ἴδε Meineke.
Spanish (DGE)
-ον
que sirve como prenda, como garantía τὰς τριήρεις ἔλαβον ἐμμήρους Demetr.Com.Vet.2.2, cf. Hsch.ε 2453; cf. ἐνομήρης.
