ἐναποσκηπτικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A supervening, [πυρετός] Cass.Pr.15.

Greek (Liddell-Scott)

ἐναποσκηπτικός: -ή, -όν, ὁ ἐμπίπτων, ὁρμητικός, σφοδρός, Κασσ. Προβλ. 15.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
medic. que sobreviene, incidente de la fiebre op. ἀναξηραντικός Cass.Pr.15.

Greek Monolingual

ἐναποσκηπτικός, -ή, -όν (Α)
αυτός που ενσκήπτει, που εισβάλλει βίαια, που επέρχεται ορμητικά.