neighbor
From LSJ
Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
English > Greek (Woodhouse)
substantive
P. and V. γείτων, ὁ, or ἡ. ἀστυγείτων, ὁ, or ἡ (rare P.). or use adj., P. and V. πρόσχωρος, πάροικος. P. ὅμορος, περίχωρος, πρόσοικος. V. ἔποικος.
one's neighbor (in the widest sense): P. and V. ὁ πλησίον, ὁ πέλας.
one's neighbor at table: P. ὁ παρακαθιζόμενος.
be a neighbor v.:Ar. and P. γειτνιᾶν, P. παροικεῖν.
verb transitive
P. and V. γειτονεῖν; (dat.) (Plato but rare P.). Ar. and P. γειτνιᾶν (dat.). P. παροικεῖν (dat.); see border on.
