ἀργομέτωπος

English (LSJ)

ον,

   A with rough-hewn faces, λίθοι Ph.Bel.82.5.

Greek (Liddell-Scott)

ἀργομέτωπος: -ον, ἀκατέργαστον ἔχων τὴν ἐπιφάνειαν, λίθοι ἀργομέτωποι Φίλων Βελοπ. 82.

Spanish (DGE)

-ον
arq. cuyo paramento exterior está sin tallar λίθοι Ph.Mech.82.5, cf. IG 2².463.40 (IV a.C.).

Greek Monolingual

ἀργομέτωπος, -ον (Α)
αυτός που έχει την επιφάνεια ακατέργαστη («ἀργομέτωποι λίθοι»).