δεκάστιχος
From LSJ
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
English (LSJ)
ον, A containing ten lines, βίβλος Sch.Il.4.101.
German (Pape)
[Seite 543] zehn Verse enthaltend, Schol. Il. 4, 101; ἡ δ., ein Buch des Hagnon.
Spanish (DGE)
-ον
de diez líneas subst. ἡ δ. tít. de una obra del académico Hagnón de Tarso, Sch.Il.4.101.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δεκάστιχος, -ον)
1. αυτός που αποτελείται από δέκα στίχους
2. το ουδ. ως ουσ. ποίημα ή απόσπασμα με δέκα στίχους.
