χελιδόνειος
From LSJ
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
English (LSJ)
ον, A v. χελιδόνιος.
German (Pape)
[Seite 1348] der Schwalbe gehörig, ähnlich, σῦκα Ath. III, 75 d aus Epigenes, vgl. χελιδόνιος.
Greek Monolingual
-ον, Α
βλ. χελιδόνιος.
Greek Monotonic
χελῑδόνειος: -ον, βλ. χελιδόνιος.
Russian (Dvoretsky)
χελῑδόνειος: Luc. = χελιδόνιος.
Middle Liddell
χελῑδόνειος, ον, [v. χελιδόνιος.]
