ὀρθοκέρατος

English (LSJ)

ον, = sq., Apollon.Lex. and Hsch. A s.v. ὀρθοκραιράων.

German (Pape)

[Seite 374] Erkl. von ὀρθόκραιρος, Eust.

Greek (Liddell-Scott)

ὀρθοκέρατος: -ον, ὁ ἔχων ὀρθὰ κέρατα, Ἡσύχ. ἐν λ. ὀρθοκραιράων.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ὀρθοκέρατος, -ον)
αυτός που έχει όρθια, στητά κέρατα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -κέρατος (< κέρας, -ατος), πρβλ. οξυ-κέρατος].