ἀθέλεος
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
English (LSJ)
ον, (θέλω) = sq., dub. l. A.Supp.862 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui agit contre sa volonté.
Étymologie: ἀ, θέλω.
Spanish (DGE)
-ον
contra la propia voluntad θέλεος ἀθέλεος quieras, no quieras A.Supp.862.
Russian (Dvoretsky)
ἀθέλεος: действующий против своей воли: θέλεος ἀ. Aesch. волей-неволей.