ἱππαστήρ

Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'

Menander, Monostichoi, 455

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἱππαστήρ	Medium diacritics: ἱππαστήρ	Low diacritics: ιππαστήρ	Capitals: ΙΠΠΑΣΤΗΡ
Transliteration A: hippastḗr	Transliteration B: hippastēr	Transliteration C: ippastir	Beta Code: i(ppasth/r

English (LSJ)

ῆρος, ὁ,= sq., metaph. of the μύωψ, AP5.202 (Asclep.); κημός ib.7.424 (Antip. Sid.).

[Seite 1258] ῆρος, ὁ, der Reiter, zum Reiten gehörig; μύωψ, κημός, Asclpds. 30 Antp. Sid. 87 (V, 203. VII, 424).

ἱππαστήρ: ῆρος, ὁ, = τῷ ἑπομ. ΙΙ. Ἀνθολ. Π. 5. 203, 7. 424.

ἱππαστήρ, -ῆρος, ὁ (Α) ιππάζομαι
1. ιππευτής, ιππέας, έφιππος
2. αυτός με τον οποίο ιππεύεται και οδηγείται ο ίππος («ἱππαστὴρ κημός» — το φίμωτρο με το οποίο ιππεύουν και οδηγούν τον ίππο, Ανθ. Παλ.).

ἱππαστήρ: ῆρος adj. m служащий для верховой езды, конский (κημός, μύωψ Anth.).