ποθέν
Καλὸν τὸ μηδὲν εἰς φίλους ἁμαρτάνειν → Nihil peccare in amicos est pulcherrimum → Gut ist, sich gegen Freunde nicht versündigen
German (Pape)
[Seite 644] enklitisch, irgend woher; Hom. gew. εἴ ποθεν ἔλθοι u. ä.; νῦν δ' αὖ τρίτος ἦλθέν ποθεν σωτήρ, Aesch. Ch. 1069; μή με λάθῃ προσπεσών ποθεν, Soph. Phil. 156; Tr. 734; in Prosa überall; σὺ δ' ἄν τι ἔχῃς βέλτιόν ποθεν λαβεῖν, Plat. Crat. 246 b; ἐντεῦθέν ποθεν, Phaedr. 270 c; ἐκ βιβλίου ποθὲν ἀκούσας, 268 c; ἀρχόμενοί ποθεν ἄνωθεν, Phil. 44 d; Sp. überall. – Mit dem Vorigen auf ποσ zurückzuführen.
French (Bailly abrégé)
1adv. ou particule enclit.
de quelque part ; ἐντεῦθέν ποθεν de quelque endroit là.
Étymologie: *πός, -θεν.
2neutre de ποθείς, part. ao. Pass. de πίνω.
English (Autenrieth)
enclitic indef. adv., from somewhere, Od. 24.149; freq. w. εἰ.
Russian (Dvoretsky)
ποθέν:
I adv. энкл. [πού] откуда-либо: ὅσσα τέ οἱ νῦν ἐστὶ καὶ εἴ π. ἄλλα γένοιτο Hom. то, что ныне имеется, и другое, (что) откуда-л. могло бы появиться; ἐκ βιβλίου π. Plat. из какой-л. книги; ἐντεῦθέν π. Plat. так или иначе.
II n к ποθείς (part. к ποθέω).
