ἀκιρός
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
English (LSJ)
όν (Aeol. ἄκῐρος, α, ον), A weak, sc. γυνή, Theoc.28.15; πτέρυγες Nic.Al.559; v.l. Hes.Op.435 (Sup.), cf. EM48.50. Adv. ἀκιρῶς· εὐλαβῶς, ἀτρέμας, Hsch. II ἀκιρός· ὁ βορρᾶς, Id.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκῐρός: -όν, (ἄλλ. ἄκῐρος, α, ον), Θεόκρ. 28.15· ἑτέρα γραφὴ ἐν Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 433· λέξις ἀμφιβόλου σημασ., πιθανῶς, ἀκιδνός.
Spanish (DGE)
(ἀκῐρός) -ή, -όν
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [eol. sg. gen. fem. ἀκίρας Theoc.28.15; ép. plu. dat. ἀκιρῇσι Nic.Al.558]
I 1débil, flojo, endeble πτέρυγες Nic.l.c.
•subst. (sc. γυνή) εἰς ἀκίρας a casa de una (mujer) endeble Theoc.l.c.; cf. ἀκιρής.
2 ἀκιρός· ὁ βορρᾶς Hsch.
II adv. -ῶς tranquilamente, con cuidado Hsch.
• Etimología: Etim. desc.; cf. ἀκιδνός de igual sign.
Greek Monolingual
ἀκιρός, -όν (Α)
ασθενικός, αδύνατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αγνωστης ετυμολ., βλ. και ἀκιδνός.
Greek Monotonic
ἀκῐρός: -όν, πιθ. = ἀκιδνός, σε Θεόκρ.
Frisk Etymological English
See also: ἀκιδνός
Middle Liddell
[prob. = ἀκιδνός, Theocr.]
Frisk Etymology German
ἀκιρός: {akirós}
Forms: — ἀκιρῆ· ἀσθενῆ, ἀκιρῶς· εὐλαβῶς, ἀτρέμας H.
Meaning: schwach Theok. 28, 15 (ἄκιρος, äol.), Nik., als v. l. Hes. Op. 435, ΕΜ.
Etymology : Dunkel; vgl. ἀκιδνός, ἀκιδρός. — Bei H. auch ἀκιρός· ὁ βορρᾶς. Vgl. Hoffmann Dial. 2, 222, Bechtel Dial. 1, 116.
Page 1,53
