Κοιογενής
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ές, A born of Coios, i.e. Latona, Pi.Fr.88.2:—fem. Κοιογένεια A.R.2.710; Κοιηΐς (q.v.).
Greek (Liddell-Scott)
Κοιογενής: -ές, γεννηθεῖσα ἐκ τοῦ Κοίου, δηλ, ἡ Λητώ, ἥτις ἦτο θυγάτηρ τοῦ Κοίου, Πινδ. Ἀποσπ. 58. 7· ― οὕτω, Κοιογένεια, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 710· Κοιηΐς, ὅ ἴδε· ― πρβλ. Ἡσ. Θ. 404.
English (Slater)
Κοιογενής
1 born of Koios, epith. of Leto. ἁ Κοιογενὴς fr. 33d. 3.
Russian (Dvoretsky)
Κοιογενής: ἡ Кейогения, дочь Кея, т. е. Лето Pind.
