ἀποπάτημα

Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher

Menander, Monostichoi, 250

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀποπᾰτημα	Medium diacritics: ἀποπάτημα	Low diacritics: αποπάτημα	Capitals: ΑΠΟΠΑΤΗΜΑ
Transliteration A: apopátēma	Transliteration B: apopatēma	Transliteration C: apopatima	Beta Code: a)popa/thma

English (LSJ)

ατος, τό, A dung, ἀλώπεκος Eup.284, cf. Ael. NA3.26.

[Seite 318] τό, Stuhlgang, Eupol. B. A. 433; Ael. N. A. 3, 26.

ἀποπάτημα: τό, κόπρος, ἀποπάτημ’ ἀλώπεκος Εὔπολ. ἐν «Χρυσῷ γένει» 15˙ πρβλ. ἀποτράγημα.

ατος (τό) :
déjection, excrément.
Étymologie: ἀποπατέω.

-ματος, τό

• Prosodia: [-πᾰ-]
deposición, excremento Hp.Morb.2.46, Gal.8.257, ἀλώπεκος Eup.306, ἀνθρώπου Ael.NA 3.26, αἰγῶν Sch.Nic.Th.932.