θυοφόρος

From LSJ
Revision as of 07:18, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (17)

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441

German (Pape)

[Seite 1226] Weihrauch, Opfer darbringend, Greg. Naz.

Greek Monolingual

θυοφόρος, ὁ (Α)
ο κληρικός που θύμιαζε κατά τις εκκλησιαστικές τελετές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θύος + -φόρος (< φέρω), πρβλ. κερδο-φόρος, τροπαιο-φόρος.