ὀρθογνώμων
From LSJ
English (LSJ)
ονος, ὁ, ἡ, A thinking or judging rightly, ψυχή Hp.Ep.17; ὀ. ἐπιμονή, transl. of 'Rebekah', Ph.1.549.
German (Pape)
[Seite 374] ον, grade, recht denkend, urtheilend; Hippocr.; λόγοι, Hippodam. bei Stob. fl. 103, 26 M.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρθογνώμων: ὁ ἔχων ὀρθὴν γνώμην, ὁ ὀρθῶς σκεπτόμενος ἢ κρίνων, Ἱππ. 1282. 53.
Greek Monolingual
ὀρθογνώμων, -ονος, ὁ, ἡ (Α)
αυτός που σκέπτεται και κρίνει ορθά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + γνώμων (< γιγνώσκω), πρβλ. ισχυρο-γνώμων.
