ἀκανθόνωτος
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
ον, A prickle-backed, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκανθόνωτος: -ον, ὁ ἔχων ἀκανθώδη τὰ νῶτα, «ἀκανθόνωτος, ἐχῖνος», Ἡσύχ.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
erizo Hsch.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκανθόνωτος, -ον)
αυτός που έχει αγκάθια στην επιφάνεια της ράχης του σώματος (π. χ. ο εχίνος, ο ακανθόχοιρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἄκανθα + -νωτος < νῶτον.
