διαχάλασις
From LSJ
πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ → Count no man blessed before his end; a man will be recognized in his offspring. (Ecclesiasticus 11:28)
English (LSJ)
[χᾰ], εως, ἡ, disjoining in the sutures of the skull, Hp. VC12.
German (Pape)
[Seite 613] ἡ, das Nachlassen, die Erweiterung, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
διαχάλᾰσις: -εως, ἡ, χαλάρωσις τῆς ἑνώσεως τῶν ὀστῶν τοῦ κρανίου, Ἱππ. Κεφ. Τρωμ. 903·- διαχάλασμα, τό, χάσμα, κενὸν ἐκ χαλαρότητος, Διον. Ἁλ. π. Συνθέσ. 22.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
separación, apertura τῆς ῥαφῆς ref. a las suturas del cráneo, Hp.VC 12.
Greek Monolingual
διαχάλασις, η (Α)
χαλάρωση της ενώσεως τών οστών ιδίως του κρανίου.
